Ben.Apollo Tapınağı’na altın harflerle “Kendini tanı.” yazılmıştı. Nasıl tanıyabilirdi insan, kendi kendisini? “Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız / ve devam ediyor başkalarının hınçlarıyla” diyordu şair. Kendini tanımak ya da benliğini inşa etmek, ötekine muhtaçtı. Ben ve ötekinin diyalektiği hem birbirlerini gerektiriyor hem de birbirlerini dışlıyordu. Kalabalığın uğultusu onun sesini bastırıyordu, toplumun gölgesi onun üzerine düşüyordu: Ne […]