Bu yazı, Noktasız Dergi’nin “Hatırlamak” temalı altıncı sayısında yayımlanmıştır. Yazının tamamını okumak için tıklayınız…
“Garip değil mi? Hatıralar mutluluk vericidir, ama bazen hatırlamak; intihar sebebin bile olabilir” demiş Freud. Öyleyse hatırladıklarımız hatıralarımız değil mi ve hatıralarımızın bu kadar güzel olmasına karşın hatırladıklarımızın kötülüğü neden ? Hatıraları ve hatırladıklarımızı ayrı iki kavram gibi görmek yanlış olacaktır. Hatırladıklarımızı, duygularımız ve duygularımızın yoğunluğu şekillendirdiğinden iyi yahut kötü olarak sınıflandırdığımız anılarımız da yaşadığımız duygu, ve duygunun yoğunluğuna göredir. Hatıralarımız ise kendimizi iyi hissettiğimiz bu an’lara odaklanmaya daha eğilimdir. Fakat zihnimiz, öyledir ki, bazen bizim hatırlamak istediklerimizi kendine göre kurgulayabilir ve o şekilde önümüze sunabilir. Bu noktada ise aslında hiçbir şeyi doğru hatırlayamadığımızı değil, doğru hatırladıklarımızı nasıl doğru hatırladığımızı kendimi-ze sormamız gerekir. Neye göre doğru hatırlıyo-ruz, yoksa sadece unutamadıklarımızı hatırladı-ğımızda mı doğru hatırlıyoruz? (…)
Mahire Asel KORUN